In deze coronatijd zijn we door de lockdown beperkt in waar we naartoe kunnen. Dierentuinen, pretparken, speeltuinverenigingen… allemaal plekken die we nu even moeten mijden. Er wordt een beroep gedaan op onze flexibiliteit én op onze creativiteit. En dat op zich, is eigenlijk een hele positieve bijwerking van de vervelende situatie waar we samen in zitten.
In plaats van alles op de automatische piloot te doen, moeten we ‘op avontuur’. Niet via de gebaande wegen, niet op de makkelijkste manier, niet ‘zoals we het altijd doen’.
Wat daar leuk aan is? Nou, je krijgt vaak pas het gevoel dat je lééft wanneer je verrast wordt, wanneer je iets nieuws meemaakt. En omdat het nieuw is, heb je ook nog geen precieze verwachtingen, je stelt je meer open. Hoe minder verwachtingen, des te groter is de kans dat je er een positief gevoel aan overhoudt.
Wanneer je al een jaar uitkijkt naar dagje in jouw favoriete pretpark, dan kan dat flink tegenvallen. De lange rijen bij de attracties, jengelende kinderen (oververmoeid en overprikkeld), de drukte, stress om alles te zien voordat het park dicht gaat. Natuurlijk is het ook een leuke dag, maar door de hoge verwachtingen kan het ook tegenvallen. Het tegenovergestelde ervaar ik ook. Wanneer je spontaan op pad gaat, zonder plan en zonder verwachtingen, dan is alles een verrassing. De zon op je gezicht, een bekende die vrolijk gedag gezegd, een kikker die voorbij springt. Kleine momentjes die – doordat ze onverwacht zijn – voelen als een verrassing. Gewoon dicht bij huis!
